Çizgiler, biçimler, renkler, tonlar ve doku özellikleri gibi unsurların anlatımcı bir düzen içerisinde bir araya getirilmesiyle resimlerin biçimsel tasarımı oluşur. Bu unsurlar resim öğeleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Renkler ve imgelerin bir araya getirilmesi ile ilgili olarak ise içerik açısından, betimsel veya imgesel anlamlar taşıdığını söyleyebiliriz.

Bir duygunun, uyumun, gerilimin, mekanın, hacmin, ışığın ya da hareket gibi görsel unsurların yansıtılmasında renk ve biçim ilişkisinin içerikten daha fazla önem kazandığı bir gerçektir. Bu bağlamda da çizgilerin sahip olduğu yüksek anlatım gücü sebebi ile resim sanatı öğeleri içerisindeki en önemli unsur olduğunu söyleyebiliriz.

İnce-kalın, düz-kesik, eğri-doğru, dalgalı-kırık çizgilerin yineleme ya da karşıtlık duygusu uyandırmak amacıyla resimde kullanıldığını görebilirsiniz. Bununla birlikte çizgiler arasında kalan boşlukların da değişik renk ve tonlarla boyanmasının da ağırlık, hacim ve mekan içindeki konum ya da doku gibi nitelikleri belirlediğini görebiliriz.

Bir resim yaparken kullanılan en önemli resim öğelerinden biri de renklerdir. Sarı, kırmızı ve mavi ana renklerle birlikte oluşturulan ara renklerin kullanımı ile ressam istediği şekilde resim kompozisyonunu oluşturabilir. Ressamın bu renkleri uygularken ne gibi araç gereçler kullanacağı ise kendisine kalmıştır. İster fırça ile ister spatula ile isterse mala ile ressam renkleri tuvale uygulayabilir.

Resim yapılırken kullanılan tüm teknikleri de resim öğeleri içerisinde değerlendirebilmek mümkündür. Gölgelendirme yapmak, ışığın geldiği yeri belirtmek amacıyla çizgilerin ya da renklerin daha koyu tonlarda belirtilmesi resimde kullanılan teknik bir özellik olarak resmin oluşmasında etkilidir.